การเกิดสิว

สิว

 หน่วยย่อยของผิวหนังที่เรียกว่า” ฟีโลซีบาซีอุส ”Philosebaceous จะประกอบด้วยต่อมไขมันและโพรงขุมขน,ต่อมไขมันนั้นจะหลั่งปล่อยสารน้ำมัน ออยท์ที่เรียกว่า “ ซีบรัม”เพื่อป้องกันและหล่อลื่นให้ผิวหนังและขุมขนมิให้แห้งป้องกันตัวมันจากการระคายเคืองจากความแห้ง ไขมันที่ผิวหนังหลั่งออกมาอาจมีมากเกินไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวัยหนุ่มสาววัยรุ่นจะมีการสร้างซีบรัมมากจนทำให้เกิดสิว ซึ่งมีลักษณะเป็นเม็ดตุ่มหนองให้เห็น ส่วนใหญ่มักจะเกิดที่บริเวณหน้า,คอ,ทรวงอก,ไหล่และหลัง

                ระหว่างเกิดหัวสิวหนึ่งโพรงขุมขนจะไหลล้นด้วยสารประกอบของซีบรัมและท่วมขึ้นล้นมาทำให้ง่ายต่อการติดเชื้อจากแบคทีเรียที่จะมาเจริญเติบโตที่โพรงโคนขุมขนแล้วจะเกิดรอยสิวขึ้น ขั้นแรกเรียกว่า “ คอมมิโด”ซึ่งจะแบ่งออกเป็นสองชนิดคือ คอมมิโดหัวสีขาวและคอมมิโดหัวสีดำกล่าวคือเมื่อซีบรัมและแบคทีเรียแฝงตัวอยู่ภายใต้พื้นผิวหนังนั้นก็จะเกิดหนองสีขาวขึ้นต่อเมื่อซีบรัมและแบคทีเรียบางส่วนเปิดออกสู่ผิวหนังด้านบนบริเวณนั้นก็จะกลายเป็นสีดำอันเนื่องมาจากเม็ดสีเมลานินของผิวหนัง

                การรักษา ให้ใช้

1.       สารที่ทำให้ผิวหนังกำพร้าลอกหลุดKeratolytics

2.       เรตินอยด์( Retinoid )สารอนุพันธุ์ของวิตามินเอ

3.       ยาปฏิชีวนะ

4.       การรักษาโดยใช้ฮอร์โมน

5.       สไปโรโนแลคโตน(Spironolactone)เฉพาะรายคนไข้ที่เป็นสตรี

6.       ไอโซเรตินอยน์( Isoretinoin )ในรายที่เป็นมาก