ผู้โยงย่ำบนฟากฟ้า(Skywalker)
ผมค่อยๆ ดึงคันโยกประคองบังคับเจ้าโพยมยานหมายเลข๔ ให้มันขึ้นจากพื้นผิว พยายามเอนมันช้ายขวาให้ลอดผ่านบรรดาอนุสรณ์สถานและอนุเสาวรีย์อีกทั้งศาสนะสถานที่ถูกดีดยกตัวให้สูงเพื่อความสง่างามและให้เด่นขึ้นเหนือจากบรรดาทางด่วนถนนลอยฟ้าต่างๆที่ผาดผ่านระโยงระยาง วกเวียน เป็นรูปไชน์ อินฟินนิที หมุนหักพวงมาลัยทวนเข็มบ้างตามเข็มบ้างเพื่อหลบหลีกไปตามช่องว่างระหว่างตัวตึกที่เบียดเสียดทแยงตั้งดิ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ยานค่อยๆลอยขึ้นอย่างเชื่องช้าอืดอาด เนื่องจากน้ำหนักบรรทุกของยานเพียบเกือบจะเต็มพิกัดและเมื่อยานโพยมทยานสูงขึ้น สูงขึ้นจนถึงระดับโทรโพสเฟียร์ ความเร่งจึงถูกเพิ่มขึ้นให้ยานมีความเร็ว40,000 กม. /ชม เพื่อหนีแรงโน้มถ่วงและเมื่อถึงสุดเขตของชั้นบรรยากาศสตราโตสเฟียร์ “ สตราโทพอส ” อ๊อกซิเจนก็เบาบาง น้ำหนักบรรยากาศเหลือเพียงร้อยละ0.1ความกดอากาศและบรรยากาศเพื่อการหายใจภายในยานได้ถูกปรับโดยอัตโนมัติ พร้อมกับความโล่งในอกผมก็บังเกิดขึ้น เพื่อเสพสมทบกับความผ่อนคลาย ผมกดปุ่มเลือกกลิ่นเสมือนบุหรี่เตอร์กีสผสมก้านพลู ควันน้อยๆค่อยผสมผ่านพ่นลงตรงหน้า
อ้า ! ช่างยวนยีเสียนี่กระไรมันทำให้ผมเคริ้มจนอยากจะงีบเสียแล้ว แต่ก่อนอื่นผมต้องเซตระบบออโต้เสียก่อน กดปุมสีเขียวสาม แดงสอง เหลืองหนึ่งแล้วก็ โยกสวิทซ์แผงหน้าปัด ไปที่บังคับโดยเครื่องแนฟวิเกทมุ่งหน้าไปขอบเขตของสุริยะจักรวาลแถบไคเปอร์ อ้อ! และก็ต้องไม่ลืมรายงานติดต่อขอเปิดทางด้วย
“ ซี คิว ซีคิว จาก ยานโพยมหมายเลข ๔ ถึงศูนย์นำทาง ”
“ เชิญ ค่ะ นี่ศูนย์นำทาง ”
“ ขอใช้เส้นทาง ซูปเปอร์ไฮสปีดมรรคา และระบบนำร่องสเป๊สเน็ทสุริยะซีสเต็มด้วยครับ ”
“ บอกสัญชาติของยานและหมายเลขชี้บ่งของคุณมาซิ ค่ะ ”
“ ฮื่ม นี่ แม่ยาหยี่เสียงใส เธอรู้เปล่า ในอดีต หลังสงครามโลกครั้งที๑ ชาติไหนมีเครื่องบิน มากเป็นอันดับสามในทวีปเอเซีย ”
“ เก็บอดีตของคุณไว้เถอะค่ะ อีกครั้ง โปรดบอกสัญชาติของยานและหมายเลขชี้บ่งของคุณมา ”
“ ๐๑๑๐๐๑๑๐๐๑๑๐๐๑๑๐”
“ อีกแล้วนะค่ะ คุณไท เมื่อไหรจะใช้เลขนีโมนิกสากลของระบบเสียที ”
“ ก็เดิมคุณให้ผมแต่เลขฐานสองนี่ ต้องเปลื่ยนเป็นฐานหกสิบสี่ใช่ไหม อื่มเดี๋ยวนึกดูก่อน เอา ผมคียร์ลงไปแล้ว ”
“ รหัสผ่านค่ะ”
“ คราวที่แล้วผมกลับมานี่ ผมพูดถึง เชดสเปียร์ หรือ ศรีปราญช์ ”
“ LOL ศูนย์บอกไม่ได้ รหัลผ่านค่ะ ”
ผมไม่คิดเลยว่าคำ“LOL”นี้ที่นิยมใช้ทางเว๊ปอินเตอร์เนทตอนต้นศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดจะติดมาใช้ถึงกลางศตวรรษที่ยี่สิบสองได้
“ อันใดย้ำแก้มแม่ หมองหมาย ยุงเหลือบฤาลิ้นพราย .... ลอบกล้ำ ”
“ โอเค แล้วคุณจะไปไหนค่ะ ”
“ แถบไคเปอร์ ”
“ ฮื่ม นั้นมันอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ กว่า 50 หน่วยดาราศาสตร์เชี่ยวน่ะค่ะ ”
“ ใช่ ก็มากกว่าโลกห่างดวงอาทิตย์ 49 เท่า แล้วไง ” ผมชักเกิดอารมณ์อยากกระเซ้าเธอขึ้นมาจึงพ่นเสียงลงไป
“ ยาหยี่จะมากับผมเหรอะ ถ้าแม้นแก้วตามาด้วยพี่ จะชวนชี้ชมไม้ไพรพฤกษา ”
“ ขอบคุณค่ะ แต่นี่ศูนย์นำทางไม่ใช่นางศรีมาลาค่ะ ”
“ เฮ้ คุณเป็นคนไท ด้วยเหรอ ถึงได้รู้ว่าผม ท่องกลอนเรื่องขุนช้างขุนแผน ตอน พลายงามอาสาไปตีเชียงใหม่ ”
“ ไม่ใช่ ค่ะ ศูนย์นำทางคือ โรบ็อต รุน อาร์ที 374 ”
“ คุณปลดล็อคเครื่องคอมพิวเตอร์ของคุณด้วย แล้วให้เริ่มดาวโหลดโปรแกรมของศูนย์ภายในห้าวินาทีต่อจากนั้นค่ะ ”
ผมปฎิบัติตาม เป็นกฎของสหพันธ์เดินทางและขนส่งแห่งอวกาศ ยานทุกลำหากมาใช้เส้นทางซูปเปอร์ไฮสปีดมรรคาแล้วจะต้องอัพโหลด ไวรัสสอดเสือก(ผมเรียกมันอย่างนั้น) มันเป็นโปรแกมตรวจสภาพและริบสมรรถนะจากศูนย์ควบคุมแห่งสหพันธ์ โปรแกรมนี้นอกจากมันจะชี้และช่วยแกมบังคับนำทางแล้ว มันยังสามารถตรวจเช็ดเกือบทุกระบบของยานอวกาศและแจ้งข้อมูลให้ศูนย์รู้หากยานลำใดติดตั้งหรือมีอุปกรณ์ที่เป็นอันตรายต่อการสัญจรหรือประชาคมของดาวในระบบสุริยะนี้ ไอ้ที่ผมไม่ชอบมันก็เพราะว่ามันสามารถบังคับความเร็วและทิศทางของยานได้ด้วยในกรณีที่จำเป็น แต่ผมก็มีทางแก้ของผมเหมือนกัน
“ เปิดให้แล้ว ” ผมตอบกลับพร้อมด้วยสบถเล็กน้อยด้วยเสียงเบาๆ
“ ขอบคุณ ขอให้คุณแล่นไปตามระบบนำร่อง โชดดีค่ะ ”
“ เลิกการติดต่อ จาก ยานโพยมหมายเลข ๔ ”
ระบบเส้นทางซูปเปอร์ไฮสปีดมรรคาเป็นการพัฒนามาจากระบบอินเตอร์เพนเนทเทอรี ซูปเปอร์ไฮเวย์ขององค์การอวกาศนาซ่า ในต้นศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดโดยใช้พื้นฐานทฤษฏีของนักคำนวณชาวฝรั่งเศลที่พยายามหาวงโคจรที่ใช้เชื้อเพลิงประหยัดที่สุดในการเดินทาง วัตถุกลางอวกาศไม่ว่าจะเป็นดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์ หรือดวงจันทร์ ถูกกำหนดตำแหน่งไว้ ห้าจุด ที่เรียกว่า จุดลาเกรนจที่ซึ่งแรงโน้มถ่วงของเคหะวัตถุหนึ่งจะสมดุลย์กับแรงโน้มถ่วงของอีกเคหะวัตถุหนึ่ง ในอดีตที่ผ่านมาการออกแบบเส้นทางโคจรของยานอวกาศส่วนใหญ่ออกแบบเส้นทางตามแรงโน้มถ่วงที่ดึงยานอวกาศที่มันถูกแรงจากหลายๆทิศหลายทางเกือบจะหักล้างกันเองคงเหลือไว้ซึ่งเส้นทางตลอดสนามแรงโน้มถ่วงที่ยานอวกาศเดินทางได้ พวกเขาได้เขียนแผนที่เส้นทางการบินโคจรที่เป็นไปได้ผ่านระหว่างจุดลาแกรนจ เมื่อเส้นทางที่เปลื่ยนไปยานอวกาศจะต้องเพิ่มหรือลดความเร็วด้วย อย่างไรก็ดีในอดีตทฤษฎีของเขาไม่รับประกันว่าจะสามารถใช้ได้กับทุกเส้นทางในระบบสุริยะ แต่มาตอนนี้ ระบบเส้นทางซูปเปอร์ไฮสปีดมรรคา มันใช้ได้ตลอดทุกเส้นทางในระบบสุริยะ
ปลายสัปดาห์แรกของการเดินทาง ยานแล่นผ่านดาวอังคารมาแล้วกำลังจะผ่านดาวเคาระห์น้อยซีรัสและตระกูลดาวเคราะห์น้อยต่างๆถ้าผ่านพ้นมาก็ถือว่าสิ้นสุดระบบสุริยะส่วนใน ตอนนี้ผมนั่งเอนกายแล้วปล่อยเปลือกตาปิดลง ปล่อยจิตวิญญาณล่องลอยไปในความฝันควบคู่ไปกับเจ้ายานที่ล่องไปในเวิ้งว้างวงกว้าง ใจคิดเตลิดไปตามเสียงเพลง" เสียงของฤดูใบไม้ผลิ "ที่แต่งโดย โยฮัน สเตาส์ และก็เพิ่มอรรถรสด้วยการจิบบรันดี ใจมันเตลิดไปถึงสุดขอบของระบบสุริยะเสียก่อนลำยานจะไปถึงเสียอีก ผมปิดเปลือกตาได้ไม่ถึงห้านาที เจ้าโพยมยานหมายเลข๔ก็สั่นกึกกัก กึกกัก ระยำ! ระบบทรงตัวสร้างสมดุลของยาน ไจโรสโคปขัดข้องไม่ทำงาน แล้วหน้าจอแผงควมคุมก็แสดงถึงสาเหตุว่าหลอดผลึกคว๊อซเสื่อม นี่เป็นเพราะหลอดผลึกคว๊อซที่ผมดันไปซื้อที่สถานีอวกาศบ้านหม้อมาเปลี่ยนใส่ ถ้าผมซื้อในสถานีคงไม่มีปัญหาแต่นี่ดันซื้อกับพ่อค้าเร่ที่ลอยลำอยู่รอบๆ อย่างไรก็ดีการแก้ปัญหาของผมก็ลุล่วงไปได้ด้วยการรีบูทระบบสองสามครั้งมันก็กลับมาเหมือนเดิม แต่ผมก็มีงานเข้ามาใหม่ ดาวเคราะน้อยอีรอส ทีปรากฎตรงหน้าจอ ผมผ่านมันหลายหน แต่หนนี้ดูมันหม่นหมองมีฝุ่นหินลอยเกรอะปกคุมอยู่บางส่วน เครื่องมือสเปคโตรมิเตอร์ตรวจสอบด้วยรังสีดัลเบิลเอ๊กซ์พบองค์ประกอบเคมีจับตัวขดอยู่เป็นวงฝุ่นอยู่กลุ่มหนึ่งมีองค์ธาตุสำคัญ เช่น อะลูมิเนียม ซิลิกอน แมกนีเซียม และกากสารกำมันตระภาพรังสี ผมขจัดมันดัวยลำแสงเลเซอร์ที่ยิงไปบริเวณนั้นถึง2ล้านครั้งเพื่อให้มันรวมตัวอัดแน่นแล้วเปิดเกรทประตูห้องเก็บสัมภาระให้แขนกลยืนออกมาจับมันเข้ามาไว้ในยาน ตอนนี้น้ำหนักยานแกือบเต็มพิกัดทำให้มันหมุนรอบตัวเองสามสี่รอบก่อนที่จะมุ่งลำหันหัวไปสู่ทิศจุดหมายพร้อมบินละห่างจากมัน
อีกสองสัปดาห์ต่อมา ยานของผมแล่นผ่าน ดาวพฤหัสบดี เสาร์ ยูเรนัส กำลังจะผ่านดาวเนปจูน มันใกล้จะพ้นระบบสุริยะส่วนนอก หากผ่านพ้นแถบดาวเนปจูนไปได้ ก็จะถึงแถบไคเปอร์ซึ่งใกล้สุดขอบของระบบสุริยะแล้ว แต่แล้ว อยู่ๆจอเรดาร์ของยานส่งสัญญาณเตือนว่ามีวัตถุกำลังจะผ่านเข้ามาใกล้ ผมต้องตรวจด้วยเรดาร์ให้สม่ำเสมอ บริเวณนี้มันจะมีเจ้า "เซนทอร์" คือ วัตถุคล้ายดาวหางที่มีวงโคจรรีน้อยกว่าดาวหางมันมักอยู่ในบริเวณระหว่างวงโคจรของดาวพฤหัสบดีและดาวเนปจูน มันอาจโคจรมาชนในระหว่างที่ผมกำลังสอยดาวเทียมอยู่แถบนี้ก็เป็นไปได้ คราวนี้ก็เกือบไปนับว่าโชดดีที่มันแค่เฉียดฉิวไปเท่านั้น แต่มันก็เกิดเรื่องจนได้วันที่ยี่สิบห้าของการเดินทางเมื่อยานโพยมบินผ่านดาวเคราะห์น้อยทรอยเจ้ายานโพยมมันสำแดงอาการกระอักกระอ่วน เครื่องยนตร์ติดๆ ดับๆ แท่งปริซึมพลังเชื้อเพลิงไทยที่ผมซื้อเติมที่ปั้ม พพท. สงสัยจะบริสุทธิ์ผุดสอาดเกินหรือไม่มันก็ร้อนแดงเกินไป เครื่องปฏิกรณ์ปรมาณูของยานจึงได้รวนเรผมจึงสับสวิสซ์เปลี่ยนมาใช้ก๊าสแทน เรื่องมันยังไม่จบ สักชั่วยามต่อมาหน้าจอเรด้าส่งสัญญาณวอร์นด้วยเสียงออด อ๊อด มันวอนให้ผมฟาดด้วยฝามือหนึ่งฉาด แล้วจึงรับรู้ว่าที่แท้คือการแจ้งให้รู้ว่ามีพายุสุริยะคลื่นใหญ่กำลังไล่หลังผมอยู่ เจ้าโพยมยานถูกเร่งความเร็วไปที่ ระดับ ไฮเปอร์ไลนิกก็แล้ว มันยังไม่พอ ก็จะไปเอาอะไรกับมัน ผมได้ยานรุ่นโมเดลแม่แบบ หรือ ยายแบบก็เรียกได้ความเร็วสูงสุดก็แค่ครึ่งเท่าแสง ขณะที่เขากำลังใช้รุ่นเดิร์นความเร็วเกือบเท่าแสง หากไม่ใช่โชคชะตาพาจน ผมรอดมาได้ พายุสุริยะลดกำลังและเปลื่ยนทิศเสียก่อนเมื่อปะทะกับกลุ่มอุตกาบาท แต่ถึงกระนั้นยานและผมต้องหมุ่นเคว้งคว้าง ผมควบคุมยานไม่ได้เนื่องเพราะกระแสไฟฟ้าดับติด ดับติดอยู่สี่ห้าครั้งการทรงตัวของยานก็เป้ไปเป้มา และอย่าไปหวังอะไรการช่วยเหลือจากศูนย์นำทางเพราะผมกรองโปรแกรมสอดเสือกทิ้งไปแล้วตั้งแต่ตอนที่ผ่านระบบสุริยะส่วนในมาได้และแล้วยานโพยมหมายเลข๔ก็ถูกเหวี่ยงกระเด็นไปไกลเท่ากับระยะหนึ่งเส้นผ่าศูนย์กลางโลก บัดซบ! สัมภาระสิ่งของที่ผมเพียรเก็บรวบรวมบรรทุกมันมาดันถูกเหวี่ยงออกนอกยานไปทั้งหมด ระบบล็อตเกทประตู คงเสื่อมไปแล้ว โถ่เวรบรรลัยกัลป์นี่ผมต้องลำบากอีกหน กว่าจะเก็บกวาดพวกมันมาได้ ไอ้งานเส็งเคร็ง ซ้ำซากพรรณนี้ ผมไม่น่าเลยตอนเรียนอยู่มหาลัย เอาศิลปมาปนกับวิทย์ สนใจมันทั้งสองแขนง วิศวะเครื่องยนตร์การบินไม่มุ่งให้หนักดันมาชอบเขียนเรื่องขีดราว แต่งกลอนท่องโศลก ร่ายบทกวี รำเต้น ใช้เวลาว่างดื่มสูบไปเรื่อยๆ เวลาสอบเข้าบรรจุงานเพื่อนฝูงได้เป็นถึงนักบินรบ นักบินสำรวจ หรือไม่ผู้บุกเบิกอาณานิคมใหม่ไม่ก็เป็นนักบัญชาการ ส่วนผม "นักบินเก็บขยะอวกาศ" ปีหนึ่ง ปีหนึ่งเที่ยวตะลอนตะลอนเก็บพวกชื้นส่วนยานอวกาศที่ถูกทิ้งหรือดาวเทียมหมดอายุหรือไม่ก็ฝุ่นหินอุกาบาตจากฟากฟ้าหนึ่งไปทิ้งทำลายยังอีกที่หนึ่งของขอบระบบสุริยะ แล้วกลับมาโลกแล้วก็ไปใหม่ ไปมาอยู่ อย่างนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น